Estíbaliz Espinosa gaña o XV Premio de Poesía Afundación
![Estíbaliz Espinosa gaña o XV Premio de Poesía Afundación Estíbaliz Espinosa gaña o XV Premio de Poesía Afundación](https://www.afundacion.org/images/cesionsalas/47566/estibaliz_sandragarciarey__narrow.jpg)
Estíbaliz Espinosa gaña a XV edición do Premio de Poesía Afundación coa obra As neuronas irmás. A resolución do xurado, composto polas escritoras Berta Dávila e María Neves Soutelo; Mario Regueira, escritor; Xabier Castro Martínez, escritor e secretario do xurado; e Luís González Tosar, presidente do Centro PEN de Galicia e presidente do xurado, tivo lugar a pasada tarde do 21 de novembro na Sede Afundación Santiago de Compostela.
As neuronas irmás, presentada pola súa autora baixo o lema Curiosa, destaca segundo o xurado «pola coherencia dun discurso poético sólido, a potencia evocadora das imaxes, así coma a orixinalidade das referencias que apelan á dimensión científica do ser humano biolóxico e emocional».
A PREMIADA
Estíbaliz Espinosa Río
A Coruña, 1974, ano da mensaxe ao espazo dende o radiotelescopio de Arecibo
@criaturamecanic
Naceu e vive na Coruña. É escritora, músico e astrónoma afeccionada. Interésalle a constelación que une literatura, ciencia e muller. O seu labor poético, concibido como unha exploración, unha mutación ou unha simbiose, ten a reivinidicación da ciencia como parte substancial da cultura humanística. A curiosidade como emblema.
É licenciada en Socioloxía e licenciada en Filoloxía Hispánica, ambas pola UDC.
Publicou varios libros de poemas:
Mecánica Zeleste [1999]
Pan [libro de ler e desler] [2000]
-orama [2002]
Número e [2003]
Zoommm. Textos biónicos [2007/2009]
Papel a punto de [2011]
Curiosidade [de vindeira aparición nova editorial Aira, 2017]
Escribe tamén relato curto, ensaio e traducións. Entre eles, os seus relatos sobre mulleres investigadoras, narrados en Radio Voz, co título Cápsulas de son. Escribiu tamén un álbum de astronomía para nen*s, Caer de cu polo universo [2015]. Traduciu a Sholeh Wolpé, J.L. Ducid, fragmentos de Carl Sagan, Richard Feynman, Grace Paley, Wislawa Szymborska ou Diane Ackerman.
Artellou un ciclo de encontros entre literatura, arte e novas tecnoloxías: Pinte un bisonte na caverna, por favor [Caixa Galicia, 2008].
Algúns dos seus poemas traducíronse a galés, catalán, macedonio, xaponés, hebreo, iraniano, castelán, inglés, alemán. Poemas seus publicáronse na revista neoiorquina Strange Horizons, na xaponesa Beagle e en diversas publicacións galegas e castelás, como Olga ou La Galla Ciencia, e no libro colectivo The Museum of all things awesome and that go boom. Obtivo galardóns como o Premio Esquío, La voz +joven, Serie B de Poesía ou o Espiral Maior en poesía, e o José Saramago de Santiago de Compostela, en relato. Foi finalista do certame Cosecha Eñe de relatos en castelán [2014].
Participou en eventos de divulgación científica como Naukas 2017 e en numerosos festivais literarios, dende Gales a Barcelona, Bos Aires ou Vigo, e en numerosos recitais, dende Famalição a Palma de Mallorca, dende Gernika ao Planetario da Coruña.
Entre as súas influencias salientan a ciencia [astronomía, neurociencia, bioloxía, programación], ciencia-ficción, música, feminismo, novas tecnoloxías, a narrativa científica e a literatura experimental, dende a poesía galega, norteamericana e oriental, á narrativa latinoamericana ou a literatura eslava.
O PREMIO
O galardón, que implica a publicación do libro na colección «Arte de trobar» e unha dotación económica de 6000 euros, comezou o seu percorrido no ano 2002 a instancias do PEN Club de Galicia e de Afundación. No seu elenco de gañadores figuran poetas galegos como Xavier Seoane, María do Cebreiro, Román Raña, Arcadio López Casanova, Marilar Aleixandre, Carlos Penelas, Luís Vale Regueiro, Emma Pedreira, Xavier Rodríguez Baixeras, X. Daniel Costas, Yolanda Castaño, Elías Portela, Miguel Anxo Fernán Vello ou Olalla Cociña, gañadora da anterior convocatoria.
O premio, que celebra a súa décimo quinta edición, conta co apoio e a participación da Xunta de Galicia. Afundación e o Centro PEN de Galicia, tras quince anos de implicación e compromiso coa poesía e coa literatura galega, continúan traballando por un xénero indispensable que, aínda que minoritario, serve de cimento para a consolidación da renovación estética e para a normalización da lingua galega.