De formación case autodidacta, seguiu cursos de debuxo e pintura na Escola de Artes e Oficios da súa cidade natal. Compartiu a dedicación á pintura con tarefas industriais, que abandonou para se entregar a actividades didácticas en centros de ensinanza e a divulgacións de arte preto da mocidade, que mereceron o estímulo e o eloxio xeralizados. Crea e dirixe a Escola de medios técnicos de realización artística "Irmanxelos" e outras, sendo tamén bolseiro da Xunta de Galicia para a investigación plástica.
Empezou a expoñer nos anos oitenta, en colectivas, en moitas das que obtivo premios, coma o primeiro do centenario da Alianza Francesa, en Vigo. As súas mostras individuais sucedéronse por toda España nos últimos anos.
Está representado nos museos de Vigo, Pontevedra, Ourense, A Coruña e figura en importantes coleccións institucionais, entre elas a Thyssen Bornemisza.
Mingos Teixeira, firma deste pintor, é un abstracto puro, rigorosamente informalista, máis achegado ó expresionismo exultante cá outros modos de razoa-la ausencia de referencias concretas.
As súas manchas grumosas, cunha textura moi calibrada, son expansivas, centrífugas, sobre fondos neutros e coma de aurora. Unha etapa inicial da súa obra achegouno a Manuel Viola e ó expresionismo abstracto francés aínda que Mingos é no fondo un lírico exquisito, tendente ó intimismo, captable nos seus rosas inefables, nos seus ocres atenuados, nos seus laranxas suaves, sobre os que inscribe negros viscosos, densos con grumos e grafismos de grande efectividade.
-VV. AA.: Feitizo.
Alicante, Sala Municipal, 1995.
