Comentarios
No centro dunha superficie plana, construída con cadrados de aglomerado denso, xorde unha forma sinuosa como se fose un magma que brota do interior da escultura e se consolida fóra, en relevo, co efecto dunha construcción elástica, flexible, que podería ceder ó empuxe da nosa man permitíndonos traspasa-la superficie da escultura. A súa creatividade parte do cotián, dos obxectos que vemos na rúa, e que están na memoria do espectador.
Exposiciones
Bienal de Vitoria, organizada pola Caixa de Vitoria en 1996; "Galicia Terra Única", Estación Marítima, Vigo, 1997.
