ARTURO FERNÁNDEZ CERSA

Cursou estudios na Academia de Belas Artes de San Fernando, en Madrid, onde tivo como mestres a Menéndez Pidal e a Ferrant. Estableceuse en Madrid, onde tivo un estudio e realizou numerosos retratos. Comparteu a súa dedicación á pintura coa súa afección á música, chegando a ser un notable pianista. Viaxou por toda Europa e en Portugal foi mestre do rei Don Carlos. Concorreu a certames oficiais e fixo numerosas exposicións. Cando estalou a guerra civil, en 1936, estaba expoñendo en Alicante, onde os avatares bélicos fixeron que desaparecese boa parte da súa obra. Conseguíu retornar á súa cidade natal, onde faleceu o 27 de agosto do ano seguinte. Cersa é, sobre todo, un excelente retratista, captador da psicoloxía dos seus personaxes, sempre desde un ton áulico. Baseábase nun excelente debuxo e foi tamén un estimable paisaxista. Obras súas consérvanse en museos e coleccións de diferentes lugares do mundo. Como consecuencia da súa intervención na exposición da súa cidade natal en 1923, quedaron nela varios cadros do artista, que garda, entre outras institucións, a Academia de Belas Artes Nosa Sra. do Rosario, da urbe herculina, e maila Deputación Provincial da mesma cidade.